intimiteit in verbond

Vorige week was ik met het kern team van Zwolle Zoekt van onze gemeente voor een derde cursusmidweek in Hardenberg. Op de site http://www.nederlandzoekt.nl/home/ kun je er meer over vinden. Het ging nadrukkelijk over verbond en koninkrijk en ik besefte opgegroeid te zijn in een kerk waar het verbond grote nadruk kreeg. Maar wel in beperkte zin: de juridische betekenis van Gods belofte. De afgelopen jaren zijn mijn ogen meer en meer open gegaan voor een minstens zo belangrijk als ingrijpend aspect: de diepe intimiteit tussen God en ons. Die intimiteit is zijn verlangen. Ik lees het op de eerste bladzijde van de bijbel. God maakt mensen met wie hij op een heel open, persoonlijke wijze kan en wil omgaan. En ik proef die intimiteit tussen God en Abraham, God en Mozes. Hij is de Vader die alles deelt met zijn kinderen. En deze diepe verbondenheid klinkt bij de doop van Jezus: hij is mijn zoon, ik houd zoveel van hem. En Jezus is gekomen om ons terug te brengen in die positie van zonen en dochters. Positie: gefundeerd in de liefde van God. En uitgeleefd in de intieme relatie tussen jou en God, tussen jou en de hemelse Vader. Zoals Johannes daar over vertelt: hij in mij en ik in hem. Hecht verbonden. Familie. Dat is thuis komen tijdens je leven op aarde. En als je hier thuis komt kun je een thuis gaan bieden aan anderen. Nieuwe verbondenheid in huwelijk, gezin, vriendschappen, nieuwe relaties, met christenen en mensen met een andere overtuiging. Want het is waar: hij heeft mij eerst liefgehad. Stel dat andere mensen dat van jou en mij kunnen ervaren!